30e Verjaarsdag

Lieve blogvrienden,

De eerste grijze lokken zijn er al, ten teken van dat ik op 20 april een nieuw decennium instap. Voortaan zal mijn leeftijd met een "3" beginnen. Toch wel een bijzondere gebeurtenis, zeker als ik terug denk aan mijn "verjaarsdag" van vorig jaar. Die vierde ik in Zuid-Afrika, waarbij ik er lange tijd van uitging dat die dag opgefleurd zou worden met een "grootse" Afrikaanse braai. Maar op de dag zelf liep het toch even anders! Geen braai, wel een lesje in Afrikaanse mentaliteit. En in improviseren. Uiteindelijk sloot ik die dag toch nog af met een gezellig diner!

Mijn dertigste verjaardag wil ik natuurlijk niet zonder slag op stoot voorbij laten gaan. Op zaterdag 19 april hou ik daarom een Afrikaans feest, waarvan onder meer een braai (Ik hoop op mooi weer) onderdeel zal zijn. Maar er staan nog veel meer verrassingen op het programma!

Uiteraard wil ik mijn vaste lezers hier graag voor uitnodigen. Zoals het een Afrikaans feest betaamd is een ieder van harte welkom om met mij mijn dertigste levensjaar binnen te schommelen. Wil jij erbij zijn? Stuur dan even een mail naar berg_gf@hotmail.com of laat een berichtje op mijn weblog achter. Dan stuur ik je de nadere gegevens van locatie en tijd.
Een ieder kan natuurlijk ook zijn eigen "Afrikaanse" bijdrage aan het feest leveren: met een dansje, een hapje, een djembe-sessie.

Laat je waren Zulu-hart maar spreken! Samen maken we er een waardig Afrikaans feest van!

Drukkies,
Gerard

Heimwee naar Zuid-Afrika

EK ZAL STAAN

Ek was lank in die woestyn
Sonder water, sonder wyn
Met 'n honderdduisend duiwels aan my sy
En almal het gesêSy't uiteindelik gaan lê
Vir haar is alles nou verby

Maar ek het stadig teruggeloop
Krom gebuk en afgestroop
My spore lê soos woorde in die sand
En soos Jona ingesluk
Uitgespoeg en reggeruk
Word ek wakker in 'n helder nuwe land

Word ek wakker in 'n helder nuwe land
Jy kan my breek
Jy kan my slaan
Jy kan my sê dat ek moet gaan
Vat my hoop, vat my bloed
Vat my laaste druppel moed
Ek sal staan

Bring die wind
Bring donderweer
Bring die heelal om my neer
Ek sal staan

Ek sal staan,
jy kan maar lag
Ek sal staan, stuur maar die nag
Maar ek sal staan

(Amanda Strijdom)

Deze week was het precies een jaar geleden, dat ik mijn werk en mijn woning voor een half jaar gedag zie om aan een nieuw avontuur te beginnen: zes maanden Zuid-Afrika. Een bijzonder avontuur, waar ik nog steeds met veel weemoed aan terugdenk. Hoewel ik inmiddels al weer een half jaar terug ben (en inmiddels helemaal weer in het Westerse leven ben verankerd, met werk voor de radio en sinds kort toneelaspiraties...), voel ik dat de periode in Zuid-Afrika een belangrijk plekje bij me heeft ingenomen. Dat is niet altijd in woorden te zeggen, maar het komt boven drijven als ik kijk naar de serie van Adriaan van Dis, als ik een optreden bezoek van de Zuidafrikaanse zangeres Amanda Strijdom of een interview die voor het Theater van het Sentiment voorbereidde met de bewaker van de Nelson Mandela en met mijn huisgenoot...

Toeval of niet, juist nu het deze week een jaar geleden is dat ik naar het Zuiden vertrok komen bovengenoemde 'ontmoetingen' op mijn pad. Vooral het avondje met Amanda was speciaal, omdat ik dit mocht delen met Connie. (met wie ik in Zuid-Afrika samenwerkte en die na een jarenlang verblijf in ZA weer terug is in Nederland) Samen lieten we de Zuidafrikaanse klanken en met weemoed gevulde woorden van Amanda Strijdom in onze lijven binnenstromen. Vooral de afwisseling in het programma van Amanda Strijdom is groot: zo zingt ze net zo gemakkelijk en ontroerend "Ne me quitte pas" van Brel in verschillende talen, om daarna weer uit te pakken met een rock-nummer of politiek strijdlied. Voor mij persoonlijk was het lied 'Halala Afrika' van Johannes Kerkorrel ontroerend, omdat het mij weer helemaal terugvoer naar 'die plaas'. Tegelijkertijd verwoordt het lied ook wat de blanke overheersing in het land Zuid-Afrika heeft losgemaakt. Kerkorrel heeft veel Zuid-Afrikanen geraakt, ook Amanda...Wat wel bleek uit de ode die ze aan Kerkorrel - die zelfmoord pleegde - bracht in haar programma. Aan het eind van het lied dansten de tranen over Amanda's gezicht....

Mooier dan onderstaand gedicht van een Hoogeveense dichteres kan ik niet verwoorden wat Amanda losmaakt:

Voor Amanda Strijdom”

Gedicht uit het Noorden

Het komt goudbruin uit haar mond
Het leven
Ze proeft het met haar buik
Ademt alle tinten in
Mengt het met de regenbuien
Die ruisen in haar hart
En wat er door haar voeten
Uit de aarde naar boven rijst

Mensendingen bijvoorbeeld
Slippers
Slagbomen
Honger naar fluweel van
Liefhebbende handen
Weersverwachting
Woede
Muren vol melancholie

Zo verzamelt ze haar zinnen
Schrijft ze in het zand
Op wiegende gordijnen
Op kleden in de kroeg
Gedrenkt in rode wijn

Adem uit het zuiden
Woorden in de wind
Die binnenwaaien in mijn oren
Open scheuren
Wakker schreeuwen
Pijn verzachten
Zij zingt de lucht goudbruin
Zij zingt het leven vrij…

(Lilian Hoogendoorn)

Tot zover, deze weemoedige blog over het Zuidafrikaanse deel in mij! Aan een boekje over mijn verblijf wordt momenteel hard gewerkt. De bedoeling is dat het rond mijn 30e verjaardag verschijnt. Wellicht wordt die net als vorig jaar weer opgeluisterd met tompoezen; in ieder geval vier ik het dit jaar in Nederland!

Weinig verhalen, maar genoeg avonturen....

De laatste tijd zijn er weinig verhalen hier bijgekomen, maar dat betekent alleen maar dat ik hier veel beleef en dat het tijd kost om ze in woorden weer te geven... Maar dat gaat zeker de komende tijd gebeuren en mocht het niet op het weblog zijn, dan zeker in een boekje over mijn belevenissen in dit "land van de uitdagingen."

Beter als Stef Bos in het lied "Jy vir my" kan ik het niet verwoorden:

"Ik kwam als vreemdeling hier lang geleden aan,
Jij hebt met mij gepraat, ek heb jou leer verstaan
Ek ken jouw schaduwkant, ek weet hoe jy kan wees
Zo innemend en zo gesloten soms, zo koud als westkus see.

Maar jy hebt mij altijd weer ontvang, met open arms op my gewacht
Jy was mijn uitweg uit die donker, jy was my daglicht na di nach…

Dus jy is voor my niet jouw verleden,
Jouw sentiment, jouw ossewa
Jy is vir my alleen die toekoms
Jy vir my, Suid Afrika
Jy vir my, Suid Afrika."

Dit gedeelte uit het lied heb ik afgelopen zondag gebruikt om hier afscheid te nemen van de gemeenschap van Lavender Hill. Want ik ga nog een reisje maken van een week: ik ga naar de Oostkaap om daar oude bekenden te ontmoeten en projecten te bekijken, die we jaren geleden vanuit de kerk in Hoogkerk hebben proberen te realiseren. Of te wel, ik ga me onderdompelen in het werkelijke Afrika...

Bij terugkomst zal het niet meer lang duren voor ik terugkeer naar Nederland. Woensdag 22 augustus zal rond elf uur op Schiphol te vinden zijn. Dus wie een "echt" drukkie wil ....

Lieve groet en (virtuele) drukkies,
Gerard

Nacht van het Goede leven

Vanochtend was ik in de vroege ochtend te horen in het Radio 1 programma "Nacht van het goede leven". Met presentator Axel van der Ende had ik een gesprek over mijn ervaringen hier in Zuid-Afrika.

Gemist? Het is terug te horen via de site van dit programma: http://nachtvanhetgoedeleven.kro.nl/

Bovendien kun je 't daar ook podcasten! Veel luisterplezier!

Meer weten over de zangeres Lein, die aan het einde van het interview te horen is met het nummer AIDS: kijk op http://www.ongekendtalent.nl/clubs/clubstek/clubstek.asp?clubid=23648#

Interview met mij op Radio 1: Nacht van het Goede Leven

Dag lieve allemaal,

Voor de vroege vogels onder jullie of voor degenen, die geintereseerd zijn in mijn belevenissen hier in Kaapstad. Op maandagochtend 30 juli rond 5.30 uur zal ik te horen zijn in het KRO Radio 1-programma Nacht van het Goede Leven.

Gedurende tien minuten zal ik geinterviewd worden over mijn belevenissen en ervaringen hier. Dus ik zou zeggen: maandagochtend vroeg op, geniet van de prachtige ochtend en luister naar "het goede leven" op radio 1.

Drukkies uit Kaapstad,
Gerard

Fotoshow vanuit Zuid-Afrika

Dag lieve allemaal,

Het is al weer even geleden dat ik hier iets op mijn weblog plaatste. Laat ik maar zeggen dat ik de Afrikaanse mentaliteit - wat vandaag niet lukt, komt morgen wel - al aardig over begin te nemen. En eerlijk gezegd voelt het geweldig om soms even helemaal niets te doen. Maar aan de andere kant voel ik dat ik sommige mensen hier mee ook tekort doen. Want ik wil iedereen graag danken voor zijn warme belangstelling gedurende periode hier.

Binnenkort zullen hier dan ook weer wat verhalen gaan verschijnen, die uiteindelijk zullen resulteren in een boekje met reis -en ervaringsverhalen (maar daarover later meer). Want ik beleef hier genoeg: naast het communicatiewerk specialiseer ik me hier inmiddels ook in het opzetten en uitvoeren van programma's voor de jeugd hier (een totaal nieuwe, maar inspirende uitdaging voor mij) en ben ik ook betrokken bij tal van activiteiten rondom het bespreekbaar maken van seksualiteit, waarmee we het stigma rondom HIV/AIDS proberen te doorbreken.

Tussendoor probeer ik alles mee te pakken, wat maar mogelijk is. En zo was ik op de verjaardag van Nelson Mandela (18 juli) bij de voetbalwedstrijd "90 minutes for Mandela" in Newlands (Capetown), met sterren als Pele, Eto'o, Weah, Gullit en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Binnenkort de verhalen, nu even een fotoshow van de maanden juni en juli:

90 minutes for Mandela in Newlands

Zonsondergang "op die plaas"

Uitzichtloosheid in township Vrijgrond

Spelleider bij "The Mirror Game"


Met mijn Zuidafrikaanse vriendinnetje Jacky

"Laat de foto het verhaal vertellen."

Bergies (mensen die leven van de opbrengst van afval verzamelen) in Vrijgrond

Kirstenbosch: botanische tuin
Youthday (herdenking opstand Soweto) in Vrijgrond.
Opzetten tenten voor HIV-test.



Zelf voor een HIV-test gaan. Toch wel spannend!

Bezoek aan Robbeneiland (op achtergrond cel mandela)
Een van de bekendste foto's van Robbeneiland

Even in het radioprogramma "Goudmijn"

Helaas blijft het de laatste week een beetje stokken met de verhalen, maar de goede voornemens zijn zeker aanwezig om binnenkort weer enkele verhalen te plaatsen. Maar ik ben erg druk op het moment: dit weekend was ik een van de leiders van een jongerenkamp en komende woensdag zal ik de ondanks bedachte "Mirror-game" spelen met jongeren uit verschillende wijken van Kaapstad. Dit spel maakt inzichtelijk hoe 't stigma rondom HIV/AIDS werkt en wil mensen hierover aan het denken zetten. Een bijkomstigheid hierbij is dat mensen/jongeren in hun eigen spiegel kijken en aan het denken worden gezet over hun eigen seksualiteit... We hebben het spel inmiddels twee keer gespeeld en de reacties zijn uitermate positief. Het idee is om dit spel verder uit te werken tot een volledig dagprogramma. Woensdag zal ik het spel voor het eerst zelf gaan leiden: in totaal zullen hier 97 jongeren aan deelnemen. Binnenkort een verslag...

Voor mensen die na al die maanden vergeten zijn hoe mijn stem klinkt. Ga naar www.goudmijn.kro.nl Vorige week 16 juni was ik in dit radioprogramma te horen in verband met Youth Day hier in Zuid-Afrika (herdenking van de Opstand van Soweto) en om een plaatje aan te vragen in verband met vaderdag. Je kunt de bewuste uitzending vinden onder het kopje uitzendingen en vervolgens de uitzending van 16 juni aan te klikken. (ik zit in het begin van het 2e uur)

Veel drukkies uit Kaapstad. Dank voor alle mail & post! Dat wordt erg gewaardeerd,

Gerard