Eerste dagen in Capetown

Mholo, dag lieve allemaal,

Eindelijk dan het eerste bericht uit het zuiden, vanuit het prachtige Kaapstad. Als ik naar buiten stap heb ik een prachtig uitzicht op Muizenberg en alle andere bergen die deze stad omringen... Onwerkelijk gewoon om hier te zijn. Ik kan het allemaal nog niet goed beseffen, maar goed de overgang is ook wel bijzonder snel verlopen... En hier in Kaapstad stap ik van het ene avontuur in het andere... Alles is werkelijk een uitdaging en vooral bijzondere ervaringen...

Dit begon meteen al na mijn aankomst: na een prettige vlucht met mijn reisgenootje Laura ging ik met Connie meteen door naar ziekenhuis Groote Schuur. Na even gewend te zijn aan de Zuidafrikaanse file was mijn eerste beeld van Kaapstad het ziekenhuis, waar ooit Barnard de eerste hartoperatie voltooide. Connie zit voorlopig nog vast aan verschillende chemokuren en op mijn aankomstdag ging ze heen om bloed te prikken. In de hoop, de volgende dag bij de chemokuur eerder aan de beurt te zijn.. Want dat valt hier wel meteen op: geduld is een schone zaak, maar gelukkig staat er veel vriendelijkheid tegenover. En het was voor mij ook een belevenis de werkwijze in het ziekenhuis te volgen. Zeker ook de volgende dag, toen Connie voor haar tweede chemokuur ging. Zo is bijvoorbeeld een aparte gewaarwording, dat patienten letterlijk in de wachtkamer gewogen worden. Vervolgens gaan ze dan van afspraak naar afspraak: even langs de dokter, de apotheek en in Connie's geval: een tijdje in een speciale zetel de chemokuur tot je nemen.. Al met al zat ik van 7 uur 's ochtends tot 1 uur 's middags in het ziekenhuis.

Townships en Tafelberg
De eerste dagen Capetown waren voor mij zeer toeristisch getint. Op de eerste echte dag maakte ik met Laura een township-tour. Hoewel je een commercieel gebeuren verwacht moet ik zeggen dat mijn woorden werden geloochenstraft. De reisleider kwam zelf uit de township Panga en wist met veel bevlogenheid elke vraag te weerleggen. De tour voer ons langs verschillende plekken in deze township: zo proefde we van echte township-bier, gingen we langs de alternatieve dokter, zagen we het verschil tussen de oude behuizing en de nu langzamerhand ingezette renovatie, met alle consequenties van dien. Families die op straat komen te staan, omdat er geen plek meer voor ze is of ze kunnen de nieuwe behuizing niet betalen....

Opmerkelijk was ook wat drie woordjes Xhosa met een mens kan doen. Met deze woorden - overgehouden aan het eerder vermelde ontmoeting die ik had met Zuid-Afrika - legde ik al snel contact en was er een bepaalde band gemaakt. Een opluchting voor mezelf, omdat ik me juist niet voor wil doen als de toerist die wat plaatjes komt schieten van de township. (hoewel je dat toch wel een beetje doet ;-) Maar op zo'n dag wordt je wel duidelijk wat apartheid met mensen heeft gedaan en hoe te werk werd gegaan: de zwart gekleurde mensen zover mogelijk naar buiten, de kleurling als barriere er tussen en de blanken in de stad zelf.

Een evenement van een heel ander kaliber was de beklimming van de Tafelberg. (1086 meter) Een energieslopende bezigheid, maar fantastisch om te doen. En achteraf kan ik alleen maar zeggen: de weg naar de top toe is mooier dan de top... Met veel puffen en rusten bereikten Laura en ik na 3 uur klimmen de top, waar vele met de kabelbaan gegaande toeristen ons met hun camera's stonden op te wachten... Nee, dan waren toch de kostbaarste momenten de rustpauzes op de berg, waarbij je over de hele stad uitkijkt en ondertussen geniet van de heerlijke rust en de prachtige natuur. Adembenemend!

Zo verliep de eerste week in sneltreinvaart en was het prachtig om samen met Laura de eerste ontdekkingen in dit land te doen. Helaas verlaat Laura Kaapstad morgen om aan de slag te gaan in PE, maar volgende week komt mijn reisgenootje Marjolein (ik zie er naar uit je te zien ;-) en begint de grote reis.. Ondertussen geniet ik van de braai (Zuidafrikaanse barbeque), etentjes, contacten met mensen. De komende week zal ik meer kennis gaan maken met de organistatie waar ik voor gaan werken... Ik zal jullie zo goed mogelijk op de hoogte proberen te houden en uiteraard: de foto's zijn onderweg....

'Liefs van jullie Zuidafrikaanse vriend Gerard