Stonden mijn eerste dagen nog in teken van toeristische activiteiten; in de navolgende dagen heb ik kennisgemaakt met het echte Zuid-Afrikaanse leven en mijn toekomstige werk hier. Vrijdagavond laat arriveerde een club van vier Nederlanders vanuit de Immanuelkerk in Groningen, die met de kerk van Lavender Hill een sterke band hebben opgebouwd en de tijd nu rijp vonden worden voor een bezoek...
In hun introductie liep ik met ze mee en maakte hierdoor kennis met vele aspecten van het huidige Zuidafrikaanse leven... Een wereld, waarin de vrouw een belangrijke rol speelt: zij is degene die zorgt voor brood op de plank en zij is ook degene die meewerkt aan de vernieuwingen in de samenleving na apartheid. Bij welke organisatie ik de afgelopen dagen ook maar binnenliep, steeds werd weer de ondergesneeuwde positie van de man duidelijk: in de kerk, wijkvernieuwing, in de groepen die het stigma rondom AIDS proberen door te breken. Steeds meer wordt duidelijk dat echte veranderingen moeten komen van de vrouw en van de jongere generatie, als ze tenminste de juiste educatie krijgen en niet worden geronseld (zelfs op de scholen) door de gangsters (tsotsi's.)
Zelf zit ik nog maar een week in Kaapstad, maar toch heb ik al veel schokkende verhalen gehoord: de AIDS-problematiek (baby's die met HIV worden geboren, mensen die aan de kant worden gezet), mensen die in koele bloede worden vermoord (door een vriend notabene?!???) en daarnaast nog alle criminaliteit. Zelf ondervond ik hier iets van, omdat we de afgelopen dagen van 't telefoonwerk waren afgesneden doordat ze de draden hadden doorgesneden voor het koper.
Ondanks al deze verhalen voel ik me hier veilig. Het is gewoon opletten en eigenlijk toch 's avonds vermijden de straat op te gaan, zeker niet alleen. Dit is natuurlijk niet gebruikelijk, maar toch voelt t op zich niet vreemd. Misschien komt het ook wel door de positiviteit die mensen uitstralen, die proberen de netelige situatie te doorbreken. Zo was de wijk waar ik nu woon vijftien jaar geleden nog de plek waar gangs hun strijd openlijk met elkaar op straat uitvechten en mensen de straat op durfden. Vooral dankzij het werk van de kerken (nu maar liefst 21 in totaal in deze wijk) en hebben een nieuwe situatie gecreeerd... Die uiteindelijk naar iets beters zou moeten leiden.
Een bespiegeling na een paar dagen Kaapstad, een stad die van alles in je los kan maken. En die voor mij de komende maanden - na een maand reizen door het Zuidafrikaanse land - een grote uitdaging zal zijn....
Zeer binnenkort eerste foto's en detailleerder verslag!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Lieve Gerard,
Leuk om je eerste avonturen en indrukken van Zuid-Afrika te lezen! Zo te horen geniet je volop, gaaf hoor! Ben benieuwd naar je verdere belevenissen en foto's. Hier alles prima, mijn verjaardag was gezellig, nog bedankt voor je smsje, ik ben lekker uit eten geweest en verder is er eigenlijk niet zo veel anders dan anders, behalve dat het vandaag een beetje lente lijkt te worden, zon na een hoop regen, ik kijk nu al uit naar de zomer! Maar geniet ze daar en ik blijf je volgen via je site, erg mooi gedaan trouwens!
Liefs X Linda
Een reactie posten