Het zit er echt op....

Mijn reis op de kaart van Zuid-Afrika afgebeeld

Dertien verschillende overnachtingsplekken, 9 verschillende bussen (inclusief twee kapotte op een en dezelfde reis), 1 vliegtuig, 1 auto en vele, vele verschillende soorten taxi's. Bergen, rivieren, zee, strand, bossen, wildernis, jungle... Het ligt definitief allemaal achter me. In een kleine vier weken hebben we enorm veel gezien en veel emotionerende en imponerende impressies opgedaan. De foto's hieronder geven maar een kleine weergave van deze indrukken. Wat mij persoonlijk vooral raakte is dat het landschap in Zuid-Afrika steeds weer verandert; dan zit je weer in de bergen, dan in een uitgestrekte vlakte en dan voel je je weer toerist in een Costa del Sol aandoende badplaats. Eigenlijk waan je je steeds weer in een ander land, ook als je kijkt naar de inwoners van een bepaald gebied. Zo ondervonden we in het gebied tussen King William's Town en Coffee Bay het echte Afrikaanse leven, terwijl we ons bijvoorbeeld in George en Ballito echt tussen de blanken bevonden. Durban - de stad die we drie keer aandeden voor korte tijd - draagt daarentegen weer een sterk Indisch karakter... En zo is dit land van de regenboog een land van veelzijdigheid!!! En dan hebben we grote gedeelten van het land nog niet eens gezien: wat te denken bijvoorbeeld van de Kalahari (woestijngebied) of van de goudmijnen... Hoewel ik nog vijf maanden te gaan heb weet ik nu al dat het niet de laatste keer is dat ik Zuid-Afrika bezoek.

Drakensbergen/Sani Pass/Lesotho
De laatste dagen van onze reis door ZA brachten we door in de Drakensbergen. Achteraf bezien de mooiste plek, die ik totnogtoe van Zuid-Afrika heb gezien... De bergen, de natuur, de rust... Het is werkelijk overweldigend. Te meer, omdat ook ons verblijf (Sani Lodge) in dit gevoel meegaat en je je daar meteen helemaal thuisvoelt.

De eerste volledige dag maakten we een bergwandeling van tien uur, wat ervoor zorgde dat mijn enkels en knieen het behoorlijk zwaar te stellen hadden. Maar het was het waard! Onderweg zagen we de paintings van de Bushmen, van eeuwen geleden en nog steeds goed zichtbaar. Eigenlijk zou de tocht hier mee eindigen, maar samen met onze gids besloten we toch ook de klim naar "Balancing Rocks" nog even mee te nemen. En daar gingen we dan: werkelijk als apen (met handen en voeten) wisten we de top te bereiken en te genieten van het uitzicht over de Drakensbergen!

De volgende dag maakten we een uitstapje naar het buitenland: we bezochten Lesotho, een voormalige Engelse enclave (maar nu onafhankelijk) in het midden van Zuid-Afrika. Verbazingwekkend: bij binnenkomst in Lesotho verandert ook het landschap. Het land bestaat eigenlijk alleen maar uit bergen en lange uitgestrekte vlaktes, waarop herders (in prachtige kleding - met dekens over zich (zie foto hieronder) hun schapen en geiten houden. Onderweg maakten we nog een tussenstop in een dorpje, waar we onder meer genoten van echt Lesotho-brood (daar kan echt geen ander brood tegenop) en bier. Afsluitend dronken we nog een biertje in het hoogste cafe van Afrika, waarna we aan de aftocht van de Sani Pass (een werkelijk overal heen kronkelende weg, die uitsluitende uit steentjes bestaat en het is dus echt manoevreren) begonnen. Avontuurlijke dagen dus...


Cape Town International Jazzfestival
De afgelopen weken zijn Marjolein en ik al enorm verwend met al het schoon van Zuid-Afrika. We zijn werkelijk "lucky bastards' en dit weekend krijgt dit hele gebeuren nog een heerlijk toetje met het Cape Town International Jazzfestival, dat dit jaar voor de achtste keer gehouden wordt.
Gisteravond mochten we ons onder meer verheugen met een optreden van Randy Crawford - samen met Joe Sample Trio - die ons onder meer trakteerde op "One day I'll fly away", "Streetlife" en wat te denken van de afsluitende song: "Imagine" van John Lennon. Echt een kippenvelmoment...

En de avond was nog niet over, want daarna stonden nog de heren van LadySmith Black Mambozo op het programma. Vlak voor mijn reis had ik voor het eerst kennis met ze gemaakt dankzij de prachtige DVD van Graceland (Paul Simon), die ik van collega's van KRO's Tijd voor Twee kreeg. Thanx you so much, guys!! En dezelfde groep - die in de apartheidstijd samen met Paul Simon het muzikale gevecht aangingen - stonden nu voor onze ogen optreden in het Convention Centre in Kaapstad. Echt ongelooflijk!!!

Vanavond duiken we opnieuw in het jazzleven van Kaapstad en dan staan ons onder meer optredens te wachten van Gino Vanelli en Stimela.

Impressies van een reis door Zuid-Afrika

Tja, een maand samen reizen zorgt voor......

Lesotho-bier in 't hoogste cafe van Afrika

Herder in Lesotho

What a view: Drakensbergen

Damage aan strand Ballito na storm

Tja, ik ben echt een Zulu geworden... Wat te zeggen van Marjolein (ze is getrouwd, want dat betekent het dragen van deze hoed)

Giraffe in nationaal park Hluweluwe

"Man (lees krijger) worden" in Coffeebay

Coffeebay

Hernieuwde emotionele ontmoeting met Patrick

Bezoek aan radiostation SABC (radiofans: let op 't t-shirt)

Ontmoeting met oude bekende: Mkhumbuzi, my brother

Ontmoeting met Bukelwa en familie in Port Elizabeth

Bericht uit Shaka Zulu Land

Herinneren jullie de serie Shaka Zulu nog? Vast wel!! Ik ben nu in het land van King Shaka beland... Een prachtig landschap, wat toch ook wel sterk doet denken aan het Franse Normandie of Bretagne. Zo uitgestrekt en met vele heuvels!! Na enkele drukke dagen zijn we nu beland in het kustplaatsje Ballito, werkelijk een toeristisch oord. Het doet je eerder denken aan de Costa del Sol dan aan Zuid-Afrika. Bij mij roept het ook wel een dubbel gevoel op, temeer omdat we zelf ook nogal in een luxe verblijf resideren. We hebben een heel huis tot onze beschikking met een groot balkon, waar een zwembad is en bovendien hebben we vanaf daar uitzicht op de zee... Bovendien kunnen we genieten van een optimaal ontbijt en 's avonds staat er een chefkok tot onze beschikking, die voor ons de meest geraffineerde gerechten maakt: zo aten we gisteren zeer exclusieve garnalen.

Het contrast is groot met de plekken, die we eerder tijdens deze reis door Zuid-Afrika bezochten en opnieuw realiseer ik me hoe groot de verschillen hier zijn. Van de week lag ik te zonnen op het balkon, terwijl beneden mij een zwarte vrouw in de hitte druk bezig was de tuin van haar werkgever op te knappen. Op dat soort momenten schieten er toch wel gedachten door je hoofd van: zo was het dus in de tijd van apartheid; de blanken relaxen, terwijl de zwarten keihard aan het werk zijn. Maar misschien besef ik dit met ook wel meer omdat de geschiedenis van dit land in mijn geheugen gegrift staat en het een reden was om juist dit land te bezoeken. Het blijft je in ieder geval aan het denken zetten.

Vlak voor onze aankomst in Ballito werd deze plaats getroffen door een hevige storm: hele stukken kust werden meegenomen door de zee en zelfs het zwembad van een hotel werd meegetrokken. De kust van Ballito heeft hierdoor een totaal ander uiterlijk gekregen en langs de kust zie je overal nog de schade en de troep die de verwoestende storm heeft achtergelaten. Volgens de eigenaar van ons verblijf komt dit eens in de twintig jaar voor. Het riep bij mij het beeld op van de tsunami in Zuid-Oost Azie van enkele jaren geleden. Het uitzicht dat we hebben op de zee kan ik zo inpassen in de tv-beelden van de tsunami van enkele jaren geleden. Wel een bizar idee eigenlijk...

Nationaal park Hluweluwe

De dagen voor Ballito hebben we voornamelijk doorgebracht rondom en in het nationaal park van Hluweluwe.... Een park van 96.000 hectare met onder meer de "big five", waar hier voornamelijk over gesproken wordt. Wij hebben in ieder geval olifanten, giraffes (wat zijn het toch geweldig mooie beesten), hyena's (die net een prooi te pakken hadden), buffels, zebra's en neushoorns gezien!! Werkelijk een indrukwekkende belevenis om deze beesten in het wild te aanschouwen en ze voor twintig minuten te bekijken vanuit je auto. En het wordt nog meer bijzonder, als je een nacht in dit park overnacht en 's morgens wakker wordt "tussen het wild"!

Naast de kennismaking met de dieren hebben we in deze omgeving ook kennisgemaakt met de Zulu's. In totaal hebben we twee dorpen bezocht en kennisgemaakt met hun cultuur. Zelf heb ik ook het gewaad aangetrokken van de Zulu en getracht mee te dansen met hun traditionele dans. Maar dit viel mij niet mee, maar het was wel een belevenis om een poging te wagen! Ook de kans dat ik een Zulu-vrouw mee terug naar Nederland neem blijft aanwezig, alleen moet ik dan wel een kudde van elf koeien bij elkaar zien te krijgen... Dus wie heeft er een koe voor mij? Misschien moet de KRO maar een programma "Man zoekt koe" gaan beginnen... (haha)

Morgen zullen we dit "rustoord" verlaten en onze reis via Durban voortzetten naar Pietermaritzburg. Van daaruit zullen we nog dezelfde dag verder reizen naar de Drakensbergen en onder meer Sani Pass bezoeken en wellicht maken we ook nog wel een uitstapje naar Lesotho.
Groet van Zulu-krijger Gerard

Een weekje Port Elizabeth, King William's Town en Coffeebay....

Eindelijk weer 's een bericht op mijn weblog... De foto's van mijn reis door SA laten voorlopig nog even nog op zich wachten, maar ze gaan er op komen, wees gerust!! Ondertussen ben ik al blij dat ik hier in Durban weer even wat op mijn weblog kan zitten!! Het valt niet altijd mee om hier (zeker in de Eastern Cape) een computer te vinden of de prijzen zijn zo extreem vanwege de zeldzaamheid van een verbinding... Maar ik ben weer in de grote stad (Durban) beland, dus ik kan weer wat tikken!!

Port Elizabeth en King William's Town

De bijna afgelopen week was er een van ontmoetingen met mensen uit het verleden. In Port Elizabeth ontmoette ik de vrouw van Patrick Kalipa, die ooit aan de basis stond van verschillende projecten in Zuid-Afrika, waar ik als jongeman aan meewerkte. Eigenlijk zorgden deze projecten ervoor dat ik hier nu zit, hoewel ik m'n grote vriend Mandela natuurlijk ook niet moet vergeten!! Na de ontmoeting met Bukelwa volgden ontmoetingen met Patrick zelf in King Williams Town en met koorleden van Living Sound, die tien jaar geleden in Nederland op bezoek waren. Vol enthousiasme werd ik door mijn oude vrienden begroet in de township Phakamisa, waar wij met grote ogen werden aangekeken en er geroepen werd: "dat zijn blanken!" Vooral het weerzien van "my brother" Mkhumbuzi was erg bijzonder, zeker omdat ik nu ook een inkijkje kreeg in zijn leven en onder meer zijn moeder ontmoette, een prachtige geklede Xhosa-vrouw. Bijzonder waren vooral de tranen in haar ogen, toen de door mij meegebrachte cd van het koor van haar zoon gedraaid werd... Ze had het nog nooit eerder zo gehoord!!

Het weerzien van Patrick Kalipa liet nog een veel grote indruk achter op me. In negatieve zin helaas. Ruim tien jaar geleden leerde ik hem kennen als een bevlogen man, vol idealen met als doel zijn land (of beter gezegd zijn gemeente) een handje verder te helpen. Een kerk werd gebouwd, een creche voor kinderen werd opgezet en tenslotte werd er ook een uitwisselingsproject tussen Zuidafrika en Nederland uitgevoerd... Een mooi succes, maar de tijden zijn daarna wel gekeerd!!

Van die bevlogen man is nog maar weinig over.... Hij is aan lagere wal geraakt door allerlei problemen, waarvan de achtergrond me helaas niet helemaal duidelijk is geworden. Feit is dat we een man aantroffen, die verslaafd is aan drank en bij onze ontmoeting helaas veel wartaal uitsloeg... Bij binnenkomst was het al duidelijk: Patrick is niet dezelfde meer. De idealen voor een beter Zuid-Afrika hebben plaatsgemaakt voor kritiek op de hulp van Europeanen aan Afrika (althans in beschonken staat; in mijn hart weer ik wel beter.)

Maar ik denk dat dit ook wel iets zegt over dit land!! De meest idealistische mensen - die jaren in Nederland gewoond hebben - redden het toch uiteindelijk niet. En dat doet heel veel pijn, als je deze persoon ook op een totaal andere manier gekend hebt. Bij mij blijft de vraag hangen: hoe kan ik hem uit de brand helpen?

Coffeebay
Na deze dagen van confrontatie met het ware Zuid-Afrikaanse bestaan, was het tijd om bij te komen aan de kust in het kleine plaatsje Coffeebay (waarschijnlijk zo genoemd omdat er ooit een schip met koffie aan boord strandde) In dit plaatsje zijn twee backpackers-hostels gevestigd. Wij zaten in Bomvu, een gezellig ingericht verblijf met alle voorzieningen die een mens maar nodig heeft, maar zonder alle luxe. Een heerlijke plek om echt kennis te maken met ZA.

De eerste dag maakte me een hiking-tour naar Hole in the Wall, een grote rots in de zee met een groot gat erin. Daarna volgde een drie-urenlange wandeling terug door de prachtige natuur. Met vele heuvels. Het was een pittige wandeling; een van onze medewandelaars ging onderuit (en had al knieproblemen), zodat we het laatste stuk uiteindelijk met de auto aflegden... En heel erg vonden we dit eigenlijk niet ;-)!!!

Naast deze tour maakten we ook kennis met de Xhosacultuur door opnieuw een bezoek aan Shebeen (ja, ik zat opnieuw aan het Xhosabier) en een tocht door de jungle. Net als jonge mannen in de Xhosacultuur voerden we de rituelen uit en kregen we de oranje kleur op onze gezicht om respect te tonen voor de stamoudsten. Na een dergelijk verblijf in de jungle keren de jongemannen uiteindelijk terug bij hun stam en zijn ze "echte mannen". Ook voor mij is dit nu dus van toepassing!

En het nieuwe leven valt niet mee. Na de tocht stond ons een explosie van regen te wachten en soppend kwamen we terug bij Bomvu, maar met een voldaan en een trotserend gevoel!


In een notendop waren dit mijn belevenissen van deze week. Vandaag zijn we afgereisd naar Durban. Morgen vervolgen we ons reis naar St. Lucia, waar we waarschijnlijk bijna een week zullen verblijven!!! Hopelijk kan ik daar dan ook foto's op mijn weblog zetten!! Ze komen echt, dus blijf vooral de weblog bezoeken!!!

Bericht uit George!!!!

De rondreis door Zuid-Afrika is nu echt begonnen. Samen met Marjolein ben ik gisteren met de Intercape (buslijn door geheel Zuid-Afrika) vertrokken naar George. Een totaal andere stad (of beter gezegd: dorp) dan Capetown. Hier leeft voornamelijk rijke kant van Zuid-Afrika, waardoor de verschillen weer 's kraakhelder worden. Ik dacht dat in India de verschillen tussen de verschillende inwoners groot waren; maar ook Zuid-Afrika kan er wat van. Dus George straalt vooral een toeristisch beeld uit: je waant je in Zuid-Frankrijk zoiets, hoewel de stranden en "the forest" dit echt overtreffen... Vandaag hebben we vooral de omgeving van George bekeken, what means: prachtige watervallen, geweldige bossen (voor het eerst "het suikerbossie" gezien)

Het is echt een beetje paradijs, als je hierover het verlaten strand loopt en zittend op het strand een beetje mijmert over je ervaringen in dit prachtige land. De meest gebruikte woorden door ons twee zijn momenteel alleen maar: "Very nice"... Het is overweldigend en eigenlijk zijn woorden als "tremendous", "beautiful" of "marvellous" meer op zijn plaats...

Morgen ruilen we het "rijke" leven van George in voor Port Elizabeth. Opnieuw zullen we de bus pakken (het huren van een auto is erg duur en we hebben besloten de noodzaak hiervan maar van dag tot dag te bekijken), waarna we in ongeveer 5 uur in PE zullen arriveren. Daar zullen we ongetwijfeld een heel ander beeld van Zuid-Afrika op staan te wachten. In ieder geval zal ik daar Laura weer ontmoeten en ook mensen "out of the past": de familie Kalipa. Een domineesgezin, dat lang geleden de contacten tussen mijn geboorteplaats en Zuid-Afrika startte. Het zal geweldig zijn ze weer te zien, evenals Mkhumbuzi, die in King William's Town en waarvan we waarschijnlijk een tour krijgen door het echte leven van de Xhosa's. (een stam in Zuid-Afrika)

Daarna staat er nog veel meer op ons programma: de westcoast, Durban, St. Lucia, Drakensberg en na onze reis in Capetown het grote jazzfestival. Ik zal jullie er snel meer over vertellen!!!

Een hartelijke groet van een bijna-kleurling, haha (verkleuren gaat hier snel, maar verbranden nog sneller: ik heb mijn rug een beetje verbrand, maar Marjolein overtreft alles. Maar goed, gelukkig zijn de drogisten hier uit de kunst.)

Gerard

It all works out fine!

Wat geweldig is het om nieuws uit Nederland te krijgen!! Sowieso is het al fantastisch om alle reacties op mijn blog te lezen en zo een beetje op de hoogte van iedereen in Nederland te blijven!! Maar het beste nieuws uit Nederland kwam gisteren binnen: ik heb mijn diploma communicatie binnen. Het heeft even geduurd (het examen was in december), maar het eindresultaat mag er zijn: een 6,2 voor het eerste onderdeel en een 7,5 voor de case!! Echt fantastisch nieuws om hier in Zuid-Afrika te ontvangen en ik kan me hier dus nu introduceren als journalist of als communicatie-adviseur. Staat toch wel erg mooi op het visitekaartje!!!

Na alle hectische dagen ben ik nu een beetje tot rust gekomen... Inmiddels ben ik verhuisd naar een ander huis. Ik woon nu samen met twee huisgenoten (Vicky en Ela) en heb nu de beschikking over een eigen douche en wc. Hiervoor had ik dit allemaal niet en sliep ik een speciaal ingerichte kamer in een schuur op t terrein en moest ik vaak naar Connie en Adrian toe voor een douche en na een algemene wc op het werkterrein. Op het terrein zijn verschillende projecten actief voor de minderbedeelden in dit landen: zo worden er bijvoorbeeld hindernissen gebouwd voor dressuurpaardenwedstrijden, worden er geiten gehouden, etc.

In mijn nieuwe omgeving voel ik me helemaal op mijn gemak en heb ik twee gezellige huisgenoten. Het is alsof ik weer in het studentenleven ben beland. Vanavond gaan we hier naar de maansverduistering kijken en daarna ga ik mijn reismaatje oppikken van het vliegveld. Marjolein is coming in!! De komende week begint onze maand durend reis door Zuid-Afrika.

So, it just all works out fine!!

Liefs
Gerard

Genieten van strand, zon en bergen....

Climbing Table Mountain

Puffen en zuchten op tafelberg... Maar vooral genieten...

Reismaatje Laura op Tafelberg

What a view...

Townshiptour

Lekker biertje?!?!

Afscheid op Schiphol