16 maart 2007

Een weekje Port Elizabeth, King William's Town en Coffeebay....

Eindelijk weer 's een bericht op mijn weblog... De foto's van mijn reis door SA laten voorlopig nog even nog op zich wachten, maar ze gaan er op komen, wees gerust!! Ondertussen ben ik al blij dat ik hier in Durban weer even wat op mijn weblog kan zitten!! Het valt niet altijd mee om hier (zeker in de Eastern Cape) een computer te vinden of de prijzen zijn zo extreem vanwege de zeldzaamheid van een verbinding... Maar ik ben weer in de grote stad (Durban) beland, dus ik kan weer wat tikken!!

Port Elizabeth en King William's Town

De bijna afgelopen week was er een van ontmoetingen met mensen uit het verleden. In Port Elizabeth ontmoette ik de vrouw van Patrick Kalipa, die ooit aan de basis stond van verschillende projecten in Zuid-Afrika, waar ik als jongeman aan meewerkte. Eigenlijk zorgden deze projecten ervoor dat ik hier nu zit, hoewel ik m'n grote vriend Mandela natuurlijk ook niet moet vergeten!! Na de ontmoeting met Bukelwa volgden ontmoetingen met Patrick zelf in King Williams Town en met koorleden van Living Sound, die tien jaar geleden in Nederland op bezoek waren. Vol enthousiasme werd ik door mijn oude vrienden begroet in de township Phakamisa, waar wij met grote ogen werden aangekeken en er geroepen werd: "dat zijn blanken!" Vooral het weerzien van "my brother" Mkhumbuzi was erg bijzonder, zeker omdat ik nu ook een inkijkje kreeg in zijn leven en onder meer zijn moeder ontmoette, een prachtige geklede Xhosa-vrouw. Bijzonder waren vooral de tranen in haar ogen, toen de door mij meegebrachte cd van het koor van haar zoon gedraaid werd... Ze had het nog nooit eerder zo gehoord!!

Het weerzien van Patrick Kalipa liet nog een veel grote indruk achter op me. In negatieve zin helaas. Ruim tien jaar geleden leerde ik hem kennen als een bevlogen man, vol idealen met als doel zijn land (of beter gezegd zijn gemeente) een handje verder te helpen. Een kerk werd gebouwd, een creche voor kinderen werd opgezet en tenslotte werd er ook een uitwisselingsproject tussen Zuidafrika en Nederland uitgevoerd... Een mooi succes, maar de tijden zijn daarna wel gekeerd!!

Van die bevlogen man is nog maar weinig over.... Hij is aan lagere wal geraakt door allerlei problemen, waarvan de achtergrond me helaas niet helemaal duidelijk is geworden. Feit is dat we een man aantroffen, die verslaafd is aan drank en bij onze ontmoeting helaas veel wartaal uitsloeg... Bij binnenkomst was het al duidelijk: Patrick is niet dezelfde meer. De idealen voor een beter Zuid-Afrika hebben plaatsgemaakt voor kritiek op de hulp van Europeanen aan Afrika (althans in beschonken staat; in mijn hart weer ik wel beter.)

Maar ik denk dat dit ook wel iets zegt over dit land!! De meest idealistische mensen - die jaren in Nederland gewoond hebben - redden het toch uiteindelijk niet. En dat doet heel veel pijn, als je deze persoon ook op een totaal andere manier gekend hebt. Bij mij blijft de vraag hangen: hoe kan ik hem uit de brand helpen?

Coffeebay
Na deze dagen van confrontatie met het ware Zuid-Afrikaanse bestaan, was het tijd om bij te komen aan de kust in het kleine plaatsje Coffeebay (waarschijnlijk zo genoemd omdat er ooit een schip met koffie aan boord strandde) In dit plaatsje zijn twee backpackers-hostels gevestigd. Wij zaten in Bomvu, een gezellig ingericht verblijf met alle voorzieningen die een mens maar nodig heeft, maar zonder alle luxe. Een heerlijke plek om echt kennis te maken met ZA.

De eerste dag maakte me een hiking-tour naar Hole in the Wall, een grote rots in de zee met een groot gat erin. Daarna volgde een drie-urenlange wandeling terug door de prachtige natuur. Met vele heuvels. Het was een pittige wandeling; een van onze medewandelaars ging onderuit (en had al knieproblemen), zodat we het laatste stuk uiteindelijk met de auto aflegden... En heel erg vonden we dit eigenlijk niet ;-)!!!

Naast deze tour maakten we ook kennis met de Xhosacultuur door opnieuw een bezoek aan Shebeen (ja, ik zat opnieuw aan het Xhosabier) en een tocht door de jungle. Net als jonge mannen in de Xhosacultuur voerden we de rituelen uit en kregen we de oranje kleur op onze gezicht om respect te tonen voor de stamoudsten. Na een dergelijk verblijf in de jungle keren de jongemannen uiteindelijk terug bij hun stam en zijn ze "echte mannen". Ook voor mij is dit nu dus van toepassing!

En het nieuwe leven valt niet mee. Na de tocht stond ons een explosie van regen te wachten en soppend kwamen we terug bij Bomvu, maar met een voldaan en een trotserend gevoel!


In een notendop waren dit mijn belevenissen van deze week. Vandaag zijn we afgereisd naar Durban. Morgen vervolgen we ons reis naar St. Lucia, waar we waarschijnlijk bijna een week zullen verblijven!!! Hopelijk kan ik daar dan ook foto's op mijn weblog zetten!! Ze komen echt, dus blijf vooral de weblog bezoeken!!!


2 opmerkingen:

mams zei

Lieve Gerard,
Wat fijn weer eens iets op je weblog te lezen. Naar de foto's zie ik echt uit. Kunnen we hier nog meer invoelen wat je daar zoals ziet en beleeft.
Toch heel ontroerend hoe je schrijft over je ontmoeting met je
"oude" Zuid-Afrikaanse vrienden. Dat het indruk op je heeft gemaakt kan ik me dan ook heel goed voorstellen. Ook ontroerend vond ik het dat de moeder van Mkhumbuzi zo verrast was over de cd, waar haar zoon een bijdrage aan heeft geleverd. Geweldig toch. Dat het leven soms anders verloopt dan je verwacht, kunnen ook Bukelwa en Patrick van meespreken. Fijn dat je ook geniet van andere dingen en de ellende even naast je neer kan leggen. Dus vind ik het fijn te lezen dat je een bezoek hebt gebracht aan een grote grot en een lange wandeling hebt gemaakt, door de prachtige natuur daar. Op onze kaart van Zuid-Afrika, houden we bij waar jullie je zoal ongeveer bevinden.
Tenslotte, weer de raad, denk en zorg goed voor je zelf en doe de groeten aan Marjolein.

Anoniem zei

Hi Gerard,

Eindelijk heb ik je weblog gevonden! Ik was ervan uitgegaan dat er een automatisch berichtje zou komen als je iets op je wegbog hebt gezet, dus ik zat braaf af te wachten... Blijkt je weblog al helemaal vol mooie verhalen te staan!!! Dus ik had heel wat te lezen vandaag :-) Wat een mooie en soms heftige verhalen staan er op je weblog. Ik ben het helemaal eens met je moeder die schrijft blij te zijn dat je naast moeilijke dingen ook veel leuke en mooie dingen meemaakt. Hou je haaks en ik ben benieuwd naar alles wat je nog op je weblog gaat zetten.
Liefs Mirella