Het zit er echt op....

Mijn reis op de kaart van Zuid-Afrika afgebeeld

Dertien verschillende overnachtingsplekken, 9 verschillende bussen (inclusief twee kapotte op een en dezelfde reis), 1 vliegtuig, 1 auto en vele, vele verschillende soorten taxi's. Bergen, rivieren, zee, strand, bossen, wildernis, jungle... Het ligt definitief allemaal achter me. In een kleine vier weken hebben we enorm veel gezien en veel emotionerende en imponerende impressies opgedaan. De foto's hieronder geven maar een kleine weergave van deze indrukken. Wat mij persoonlijk vooral raakte is dat het landschap in Zuid-Afrika steeds weer verandert; dan zit je weer in de bergen, dan in een uitgestrekte vlakte en dan voel je je weer toerist in een Costa del Sol aandoende badplaats. Eigenlijk waan je je steeds weer in een ander land, ook als je kijkt naar de inwoners van een bepaald gebied. Zo ondervonden we in het gebied tussen King William's Town en Coffee Bay het echte Afrikaanse leven, terwijl we ons bijvoorbeeld in George en Ballito echt tussen de blanken bevonden. Durban - de stad die we drie keer aandeden voor korte tijd - draagt daarentegen weer een sterk Indisch karakter... En zo is dit land van de regenboog een land van veelzijdigheid!!! En dan hebben we grote gedeelten van het land nog niet eens gezien: wat te denken bijvoorbeeld van de Kalahari (woestijngebied) of van de goudmijnen... Hoewel ik nog vijf maanden te gaan heb weet ik nu al dat het niet de laatste keer is dat ik Zuid-Afrika bezoek.

Drakensbergen/Sani Pass/Lesotho
De laatste dagen van onze reis door ZA brachten we door in de Drakensbergen. Achteraf bezien de mooiste plek, die ik totnogtoe van Zuid-Afrika heb gezien... De bergen, de natuur, de rust... Het is werkelijk overweldigend. Te meer, omdat ook ons verblijf (Sani Lodge) in dit gevoel meegaat en je je daar meteen helemaal thuisvoelt.

De eerste volledige dag maakten we een bergwandeling van tien uur, wat ervoor zorgde dat mijn enkels en knieen het behoorlijk zwaar te stellen hadden. Maar het was het waard! Onderweg zagen we de paintings van de Bushmen, van eeuwen geleden en nog steeds goed zichtbaar. Eigenlijk zou de tocht hier mee eindigen, maar samen met onze gids besloten we toch ook de klim naar "Balancing Rocks" nog even mee te nemen. En daar gingen we dan: werkelijk als apen (met handen en voeten) wisten we de top te bereiken en te genieten van het uitzicht over de Drakensbergen!

De volgende dag maakten we een uitstapje naar het buitenland: we bezochten Lesotho, een voormalige Engelse enclave (maar nu onafhankelijk) in het midden van Zuid-Afrika. Verbazingwekkend: bij binnenkomst in Lesotho verandert ook het landschap. Het land bestaat eigenlijk alleen maar uit bergen en lange uitgestrekte vlaktes, waarop herders (in prachtige kleding - met dekens over zich (zie foto hieronder) hun schapen en geiten houden. Onderweg maakten we nog een tussenstop in een dorpje, waar we onder meer genoten van echt Lesotho-brood (daar kan echt geen ander brood tegenop) en bier. Afsluitend dronken we nog een biertje in het hoogste cafe van Afrika, waarna we aan de aftocht van de Sani Pass (een werkelijk overal heen kronkelende weg, die uitsluitende uit steentjes bestaat en het is dus echt manoevreren) begonnen. Avontuurlijke dagen dus...


Cape Town International Jazzfestival
De afgelopen weken zijn Marjolein en ik al enorm verwend met al het schoon van Zuid-Afrika. We zijn werkelijk "lucky bastards' en dit weekend krijgt dit hele gebeuren nog een heerlijk toetje met het Cape Town International Jazzfestival, dat dit jaar voor de achtste keer gehouden wordt.
Gisteravond mochten we ons onder meer verheugen met een optreden van Randy Crawford - samen met Joe Sample Trio - die ons onder meer trakteerde op "One day I'll fly away", "Streetlife" en wat te denken van de afsluitende song: "Imagine" van John Lennon. Echt een kippenvelmoment...

En de avond was nog niet over, want daarna stonden nog de heren van LadySmith Black Mambozo op het programma. Vlak voor mijn reis had ik voor het eerst kennis met ze gemaakt dankzij de prachtige DVD van Graceland (Paul Simon), die ik van collega's van KRO's Tijd voor Twee kreeg. Thanx you so much, guys!! En dezelfde groep - die in de apartheidstijd samen met Paul Simon het muzikale gevecht aangingen - stonden nu voor onze ogen optreden in het Convention Centre in Kaapstad. Echt ongelooflijk!!!

Vanavond duiken we opnieuw in het jazzleven van Kaapstad en dan staan ons onder meer optredens te wachten van Gino Vanelli en Stimela.