Nieuws uit Zuid-Afrika

Een hartelijke groet vanuit Kaapstad aan jullie allemaal daar in het zomerse Nederland! Deze week zal ik een derde van mijn verblijf in Zuid-Afrika achter me laten. Tja, het gaat echt snel hier: komende vrijdag ben ik al weer twee maanden in het land van de regenboog. Op dezelfde dag zal ik ook weer een jaar in mijn leven achter me laten en zal het getal dertig nog maar één jaar van mij verwijderd zijn… Ik ben heel benieuwd hoe dit in Zuid-Afrika gevierd zal worden en hoop daarnaast natuurlijk op een bomvolle weblog met vele krabbels!! Ik zou zeggen: verras en verwonder me…

Terwijl jullie daar volop van de zomer genieten, begint de herfst hier toch wel echt huis te houden. Vooral hier in de Western Cape begint het toch wel frisjes te worden door de koele zeewind (terwijl het toch nog gewoon 21 graden is). Een korte broek is er niet meer bij en de afgelopen dagen werd ik zelf geveld door het buikgriepvirus dat hier in Zuid-Afrika heerst. Donderdagochtend hoorde ik over dit virus op de radio; ’s avond had ik het al te pakken. Wat een snelle uitwerking heeft die radio-straling toch… Een paar dagen ben ik even uit de running geweest en heb ik enorm veel geslapen en gerust. Maar nu krabbel ik er langzamerhand wel weer bovenop…

Het buikgriepvirus is niet het enige virus dat Zuid-Afrika in zijn ban heeft. Momenteel heerst ook het cricketvirus: Zuid-Afrika is nog steeds in de race om zich te plaatsen voor de halve finales van het WK Cricket in de West Indies, maar dan moet er komende week toch echt van Engeland gewonnen worden. Zelf wacht ik hier nog op uitleg van deze sport door mijn huisgenoten, maar het roep bij mij al veel “excitement” op om alleen al de beleving van Zuid-Afrikanen bij deze sport te zien. Het begint een beetje op ons supportersgedrag te lijken als wij Oranje tijdens een WK aanschouwen, hoewel ze hier alle petjes, sjaals en alle andere toeters en bellen achterwege laten. Maar het is prachtig om als buitenstaander de heftige beleving van Zuid-Afrikanen bij deze sport te zien…Helaas stond deze sport de afgelopen tijd ook op zeer negatieve wijze in het nieuws hier: de Zuid-Afrikaanse coach van Pakistan – Bob Woolmer – werd tijdens de wereldkampioenschappen vermoord. Nog steeds gaan er speculaties rond dat een gokcircuit rondom cricketwedstrijden een reden voor de moord zou kunnen zijn. Bovendien zou Woolmer een boek uitbrengen, waar hij schokkende dingen zou zeggen… Wordt vervolgd…

Een ander schokkend bericht uit de Zuid-Afrikaanse krant: De hoofdstad Johannesburg kampt door de ziekte AIDS met een tekort aan begraafplaatsen. Inmiddels zijn 24 van de 35 begraafplaatsen van de stad vol. Hoewel er op de andere begraafplaatsen nog plekjes zijn, is het volgens burgemeester Masondo van Johannesburg tijd om ook minder traditionele begrafenissen te gaan overwegen.
Hoe groot het AIDS-probleem hier in Zuid-Afrika wordt me hier iedere dag weer opnieuw duidelijk. Afgelopen vrijdag woonde ik een bijeenkomst bij van de WC-Nacosa, een organisatie die in de Westkaap-provincie het netwerken probeert te bevorderen tussen de overheid en de NGO’s. Bij de bijeenkomst van vrijdag waren tal van organisaties aanwezig om onder meer te luisteren en te reageren op de nieuwe AIDS-strategie van de provincie. Daarbij werden de keiharde cijfers van AIDS hier in Zuid-Afrika me nog eens onder de neus gewreven: op dit moment lopen er hier in Zuid-Afrika 2 miljoen geïnfecteerd mensen rond en per jaar komen daar ongeveer 500.000 nieuwe infecties bij. Het schokkende aan dit laatste is dat het steeds vaker de jongere groep van tussen de 15 en 24 jaar is die door de ziekte wordt getroffen.

De oorzaak hiervoor werd me eerder deze week duidelijk tijdens een bijeenkomst van één van de sharegroepen (hierbij worden HIV/AIDS-geïnfecteerden en geaffecteerden bij elkaar gebracht), waarmee Ubuntu Ministries werkt. Daar vertelt een vrouw over een opvanghuis in Khayelitsha, waar regelmatig een meisje komt binnen rennen met het verhaal verkracht te zijn. Niemand kijkt er meer van op. Het begint bij het normale leven te horen. In Khayelitsha – één van de jongste townships in Kaapstad - is 80 procent van de gemeenschap HIV-positief. Voor het grootste deel gaat het om jonge meisjes, die verkracht zijn…

Het contrast is groot als ik even later op de site van RTV Noord lees dat het aantal nieuwe HIV-besmettingen in de stad Groningen vorig jaar met bijna 80 procent gestegen is ten opzichte van 2005. In totaal zijn er 25 nieuwe HIV-patienten in de stad bijgekomen. Volgens de GGD ligt de oorzaak voor de stijging vooral aan het feit dat mensen zich meer hebben laten testen op geslachtsziekten. Bovendien denkt de GGD dat mensen minder bang zijn voor HIV en AIDS en daarom geen goede bescherming gebruiken. Dit laatste baart de GGD grote zorgen… En terecht. De gevolgen van dit gedrag zie ik hier in Zuid-Afrika op grote schaal…