Cricket, rugby, golf en sinds enkele jaren ook zwemmen! Dat zijn de sporten waar Zuid-Afrika in excelleert. Maar nu het WK Voetbal van 2010 er aan zit te komen krijgt ook het voetbal in Zuid-Afrika weer een extra stimulans. Niet dat dit voetbalgevoel (het is toch een sport van de straat, van het volk) er niet was, maar het idee van een WK voetbal (voor het eerst in een Afrikaans land) is toch wel iets bijzonders en geeft het voetbal in dit land extra glans. Overal zie je al winkels al T-shirts en andere artikelen verwijzen naar dit evenement dat Zuid-Afrika over drie jaar in zijn ban zal hebben. Ook binnen de politiek wordt driftig gedebatteerd over de consequenties van dit evenement in eigen land: moet prostitutie bijvoorbeeld tijdens dit evenement gelegaliseerd worden, en hoe zit het met het transport van de buitenlandse supporters? Ik weet dat er door FIFA-voorzitter Sepp Blatter twijfels zijn geuit over het op tijd gereedkomen van alle stadion (en Duitsland zou boven aan het reservelijstje staan), maar hier in Zuid-Afrika krijg ik het gevoel dat het allemaal wel goed gaat komen. En het leeft onder de mensen. Ze voelen zich vereerd dat Zuid-Afrika als eerste Afrikaanse land het WK mag organiseren. Dus laten wij als Europeanen ze vooral de kans geven om dit – op hun eigen Afrikaanse manier (waar tijd geen belangrijke speler is) – op poten te zetten. En wellicht kunnen wij dan nog iets hieruit leren…Dat het met de voetbalsfeer in Zuid-Afrika wel snor zit ervoer ik zelf, toen ik samen met Ficky de Engelse FA-cup finale tussen Manchester United en Chelsea bekeek in een vol café in Ashlone, vlakbij het stadion van Ajax Cape Town. Uitgedost in voornamelijk outfit van Manchester United – de Chelsea-fans moesten het toch afleggen – werd de finale vol spanning aanschouwd. Het evenement was georganiseerd door het Radiostation Heart - Cape Town Soul. Om de controverse tussen beide Engelse clubs nog even extra aan te zetten kregen we bij de ingang een t-shirt, met daarop een afbeelding van de twee Chelsea welgezinde presentatoren van Heart, met daaronder de tekst: “Alex Ferguson’s Biggest FAC UP”. De toon voor de middag was gezet en bleven elkaar uitdagen, totdat de wedstrijd daadwerkelijk begon… Intensief werden alle verrichtingen op het veld via de verschillende grote schermen gevolgd.
Ik waande me in een Nederlands café tijdens een wedstrijd van Oranje op een WK. De wedstrijd gaf daar ook alle reden toe, want Chelsea en Manchester United hielden de spanning er lang in. Arjen Robben kwam in het veld en even leek de wedstrijd te gaan kantelen, maar de status quo bleef gehandhaafd. Totdat Drogba diep in de verlenging het beslissende doelpunt voor Chelsea maakte…
Even waren de supporters van Manchester United in rouw gedompeld, maar na het fluitsignaal werd al snel het gezicht weer opgericht en werd er gefeest en ging iedereen uit z’n dak. Chelsea en Manchester United Supporters dansten en zwaaiden met vlaggen van de door hen geliefde clubs. Een prachtig voorbeeld van hoe supporters van rivaliserende clubs ook met elkaar om kunnen gaan. Zou het zelfde gebeuren als Zuid-Afrika tijdens het WK wordt uitgeschakeld door Oranje?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten